Opaska żołądkowa: skuteczne rozwiązanie na otyłość
Dlaczego opaska żołądkowa? Otyłość i poważna nadwaga w coraz większym stopniu dotykają populacje we wszystkich krajach uprzemysłowionych i zaczynają stanowić prawdziwe wyzwanie dla badaczy naukowych i zawodów medycznych w ogóle. W obliczu tych zjawisk, które stają się prawdziwymi problemami zdrowotnymi na skalę globalną, technologia robi swoje, aby pomóc ludziom, którzy mają niezdrową nadwagę i którzy bezskutecznie próbowali wszystkich rozwiązań.
Opaska żołądkowa jest jedną z coraz powszechniejszych technik leczenia otyłości. Dziś przyjrzymy się jej działaniu, wynikom, ograniczeniom i ryzyku.
Kto może mieć założoną opaskę żołądkową?
Opaska żołądkowa nie jest przeznaczona dla każdego, kto ma kilka zbędnych kilogramów i szuka cudownego rozwiązania swojego problemu z nadwagą. Opaska żołądkowa jest przeznaczona dla osób, które cierpią na otyłość od co najmniej 3 lat i mają nadwagę, którą można wyeliminować tylko poprzez operację.
Założenie opaski żołądkowej można rozważyć, gdy wskaźnik masy ciała (BMI) wynosi ponad 35-40, co wiąże się z problemami zdrowotnymi, takimi jak nadciśnienie, cukrzyca, choroba zwyrodnieniowa stawów lub problemy sercowo-naczyniowe. Jeśli po wielokrotnych próbach diety pod nadzorem pracowników służby zdrowia nie obserwuje się żadnych zmian u pacjenta, lekarz prowadzący może rozważyć założenie opaski żołądkowej.
Procedura: na czym polega założenie opaski żołądkowej?
Zabieg polega na założeniu opaski na górną część żołądka. Opaska ta utworzy niewielki woreczek o pojemności około 15 ml, który będzie zatrzymywał spożywany pokarm w bardzo ograniczonym zakresie. Poprzez mechaniczne zmniejszenie normalnej zdolności absorpcyjnej żołądka, osiąga się radykalne zmniejszenie ilości spożywanego pokarmu, a tym samym wchłanianych kalorii. Prowadzi to do znacznie szybszej utraty wagi.
Przykład opaski żołądkowej
Zaprojektowana przez OMNIFORM opaska LAP-BAND APR, opracowana przez francuskie laboratoria Allergan, oferuje regulowany system opaski żołądkowej, który może być zaciśnięty lub poluzowany w zależności od potrzeb, pod nadzorem lekarza.
Regulacja rozmiaru worka odbywa się po operacji, w trybie przezskórnym, tj. przez skórę. Szerokość pierścienia jest modyfikowana poprzez wstrzyknięcie do niego płynu wypełniającego.
Dokładne przemyślenie przed zabiegiem
Założenie opaski żołądkowej to poważna decyzja, mająca konsekwencje dla codziennego życia. Przed podjęciem decyzji o operacji wymagana jest pełna ocena, w tym kilka konsultacji z różnymi pracownikami służby zdrowia: dietetykiem, endokrynologiem, psychiatrą, kardiologiem i pulmonologiem. Fiberoskopia żołądka sprawdzi stan żołądka, jego zdolność do wytrzymania operacji i utrzymania opaski.
Podczas operacji
Zabieg założenia opaski żołądkowej wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Operacja jest przeprowadzana za pomocą laparoskopii, mniej inwazyjnej techniki chirurgicznej, która umożliwia przeprowadzenie operacji bez otwierania jamy brzusznej. Dwutlenek węgla (CO2) jest wprowadzany do jamy brzusznej w celu wytworzenia nadciśnienia, które podniesie ścianę i umożliwi chirurgowi operowanie bezpośrednio na żołądku za pomocą kamery.
Operacja założenia opaski żołądkowej trwa około 1 godziny, a po niej zazwyczaj następuje 3 do 4 dni pobytu w szpitalu. Pełny powrót do zdrowia następuje 8 do 10 dni po operacji. Ból po operacji jest bardzo niewielki, a po zabiegu pozostają jedynie 3 blizny o wielkości od 1 do 1,5 cm, które są praktycznie niewidoczne.
Rygorystyczna kontrola po operacji
Aby operacja opaski żołądkowej zakończyła się sukcesem, niezbędna jest długoterminowa kontrola pooperacyjna. Jedzenie jest wznawiane stopniowo, początkowo z płynnymi lub mieszanymi pokarmami, a następnie małymi, normalnymi posiłkami. Po pomyślnym ponownym wprowadzeniu wszystkich zwykłych pokarmów do codziennej diety i tylko wtedy, gdy pacjent nie traci już na wadze, opaska żołądkowa może zostać zaciśnięta, aby ponownie zmniejszyć pojemność worka na żywność. Takie zaciśnięcie jest przeprowadzane bez znieczulenia i nie wymaga operacji. Jest ono przeprowadzane przez pracownika służby zdrowia pod kontrolą rentgenowską.
Konieczna jest kontrola dietetyka, chirurga i ewentualnie psychiatry, aby upewnić się, że pacjent dobrze przystosował się do nowego stylu życia.
Jak będzie wyglądało moje codzienne życie z opaską żołądkową?
Opaska żołądkowa znacznie zmniejsza rozmiar żołądka. Uniemożliwia to spożywanie dużych ilości jedzenia. Z tego powodu zaburzenia odżywiania (BED), takie jak bulimia, kompulsje i zachcianki, muszą zostać rozwiązane przed rozważeniem założenia opaski żołądkowej.
Opaska żołądkowa wymaga jedzenia bardzo, bardzo powoli, małymi kęsami i bardzo dokładnego żucia. Gdy tylko weźmiesz pierwszy kęs do ust, woreczek nad opaską jest pełny i czujesz się najedzony. Należy zatem poczekać, aż pokarm przejdzie przez barierę opaski, w przeciwnym razie pokarm będzie gromadził się w przełyku, powodując niedomykalność i/lub wymioty. Idealnie, posiłki powinny trwać od 30 do 45 minut i powinny być przyjmowane w spokojnej, siedzącej pozycji, bez stresu, aby zachęcić do powolnego przyjmowania pokarmu i uniknąć skurczów, które uniemożliwiłyby jedzenie. Picie podczas posiłków jest zdecydowanie odradzane.
Należy zachować ostrożność, niektóre mięsa i zielone sałatki mają tendencję do wywoływania skurczów i powinny być mieszane lub całkowicie wyeliminowane z diety. Ważne jest, aby unikać podjadania i spożywać 3 posiłki dziennie, aby uniknąć rozszerzenia przełyku.
Wreszcie, płyny należy przyjmować powoli, małymi łykami, między posiłkami i nigdy z butelki. Za wszelką cenę należy unikać napojów gazowanych, nawet tych dietetycznych.
Jak widać, opaska żołądkowa wiąże się zarówno z rygorystycznymi, jak i restrykcyjnymi zmianami stylu życia, a zalecenia muszą być przestrzegane co do joty.
Jakich rezultatów mogę się spodziewać po założeniu opaski żołądkowej?
Wyniki zależą w dużej mierze od tego, jak ściśle przestrzegane są ograniczenia dietetyczne. Niektóre osoby tracą do 80% nadwagi w okresie krótszym niż 2 lata, przy czym średnia wynosi około 50%. Na wczesnych etapach nie jest niczym niezwykłym utrata 1 kilograma tygodniowo lub więcej.
Założenie opaski żołądkowej i wynikająca z tego utrata masy ciała może prowadzić do częściowego lub całkowitego wyeliminowania patologii związanych z nadwagą (wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, bezdech senny itp.).
Utrata masy ciała trwa tak długo, jak długo opaska pozostaje na miejscu. Usunięcie opaski żołądkowej jest całkowicie możliwe, ale w każdym przypadku następuje powrót wagi. Efekty założenia opaski żołądkowej mogą czasami osłabnąć w dłuższej perspektywie, w przypadkach, gdy przełyk rozszerza się, i właśnie w celu uniknięcia tego zjawiska konieczne jest stosowanie zbilansowanej diety, bez nadmiaru lub odchyleń.
Regularne ćwiczenia są również wysoce zalecane, aby ujędrnić ciało i zminimalizować szybkie rozluźnienie tkanki skórnej, które może być nieestetyczne.
Czy są jakieś komplikacje związane z opaską żołądkową?
W zdecydowanej większości przypadków operacja przebiega łatwo i bez komplikacji.
W rzadkich przypadkach może dojść do perforacji żołądka lub przełyku lub ostrego rozszerzenia górnego worka żołądkowego. Napoje gazowane sprzyjają temu ostatniemu zjawisku, dlatego eliminuje się je z diety.
W przypadku spożycia zbyt dużej ilości pokarmu na raz mogą wystąpić wymioty. Problemu tego należy unikać za wszelką cenę, gdyż może on doprowadzić do poparzenia przełyku i/lub żołądka, co zmusi do trwałego usunięcia opaski żołądkowej. Może to również spowodować przemieszczenie się opaski, która również będzie musiała zostać usunięta.
Jeśli po kilku latach przełyk stanie się rozszerzony, może w nim zalegać pokarm, co będzie wymagało usunięcia opaski.
W przypadku powikłań lub niepowodzenia, opaskę żołądkową można również usunąć za pomocą laparoskopii.
Opaska żołądkowa, skuteczny sposób leczenia otyłości
Opaska żołądkowa daje doskonałe rezultaty w przypadku poważnej nadwagi i otyłości. Niedawne badania sklasyfikowały opaskę żołądkową jako leżącą w interesie publicznym jako środek zwalczania tych narastających zjawisk.
Jest jednak jasne, że założenie opaski żołądkowej wiąże się z radykalną zmianą stylu życia, co wymaga wcześniejszego gruntownego przygotowania psychologicznego i behawioralnego.
